Deze ontdekking is het bewijs dat we meer moeten doen om de overblijvende regenwouden van onze planeet te beschermen.

Al bijna twintig jaar werk ik aan de bossencampagne van Greenpeace. Mijn vrije tijd besteed ik aan mijn passie voor ornithologie. Zo komt het dat ik betrokken was bij de ontdekking van een nieuwe uilensoort in Indonesië.

Elk jaar verdwijnt er in Indonesië meer dan een miljoen hectare tropisch regenwoud... en toch kennen we nog niet alle geheimen over de biodiversiteit in deze regio.

We deden onze ontdekking op het eiland Lombok. Daar gingen jaren van onderzoek aan vooraf, om voldoende wetenschappelijke bewijzen te verzamelen. Wat voor het eerst onze aandacht trok, was het opmerkelijke geroep van de uil.

Op dat moment, in 2003, wisten we al dat er dwergooruilen voorkwamen op Lombok . De
aanwezigheid van deze vogels op het eiland was namelijk al bekend sinds de ontdekking door een Brits ornitholoog in 1896. Maar iedereen dacht dat de dwergooruil die op Lombok voorkomt dezelfde soort was als diegene die op vele andere Indonesische eilanden leeft. Maar twee vogelkenners uit ons team vermoedden dat het geroep dat we gehoord hadden, kon wijzen op het bestaan van een nieuwe soort. Het geluid klinkt anders dan dat van alle andere uilen die we al kenden in Indonesië.

Vijf jaar later kon ik een reeks geluiden van de mysterieuze vogel opnemen en enkele
exemplaren voor het eerst in hun natuurlijke omgeving fotograferen. Ik was samen met een bevriend ornitholoog diep in het bos getrokken. Toen ik mijn bandrecorder liet lopen om mijn opname te beluisteren, zag ik de uil tot mijn verrassing vlak boven mijn hoofd. Ik heb onmiddellijk mijn camera bovengehaald om het dier voor het eerst op foto vast te leggen.

Na grondige analyse van de geluiden en beelden, bestudeerden we zeven specimens in Britse en Amerikaanse musea. We konden onze stelling ondersteunen door alle elementen samen te brengen en de morfologie, of het uiterlijk van de vogel, nauwkeurig te bestuderen. Daarna moesten we de ontdekking nog publiceren. En dat gebeurde vorige week. Ons artikel op een wetenschappelijke website trok massaal de aandacht, niet enkel van de academische wereld maar ook van media. Alle reacties waren zeer enthousiast.